روغن کنجد خالص را از دانه های گیاه کنجد تهیه می کنند. این روغن، خوراکی بوده و از گذشته های دور تا کنون برای طبخ انواع غذاها و چاشنی معطر و خوش طعم مورد استفاده قرار می گیرد. این روغن در آسیا و مخصوصاً هندوستان طرفداران زیادی دارد ولی به دلیل روش فرآوری دستی آن، تولید جهانی آن با محدودیت هایی مواجه است. این روغن دارای خواص درمانی زیادی است و همین عامل باعث محبوبیت فراوان آن در علم پزشکی شده است. روغن کنجد خالص برای رفع التهابات سوختگی، درمان خارش و خشکی پوست به کار می رود. نوعی آنزیم برای اتصال کلاژن و الاستین که قدرت و توان ارتجاعی رگ ها را بالا می برد در این روغن یافت می شود. این روغن یک محافظ قوی برای سلول های پوستی است و از خشکی پوست جلوگیری نموده به جذب ویتامین ها در پوست کمک فراوانی می کند.
لینولئیک اسید(اسید چربی غیر اشباع با دو پیوند) موجود در روغن کنجد از جمله اسیدهای چربی است که برای بدن ضروری می باشد. پایدار کردن دیوارههای سلول و لایههای پوستی از نقشهای بارز این اسید می باشد. بدن انسان قادر نیست این اسید را سنتز نماید، تنها راه حل موجود این است که آن را با مصرف غذاهای حاوی آن بدست آورد. لازم است رژیم غذایی را به نحوی تنظیم کنیم که اسید چرب لینولئیک ضروری را به میزان کافی دریافت کنیم. اسید اولئیک نیز یک اسید چرب یا مایع روغنی و زرد کم رنگ می باشد. این اسید در روغن کنجد، کلزا، هسته انگور و زیتون یافت می شود. مغزها، دانههای روغنی یا دارای چربی و ماکیان مانند بوقلمون و مرغ دارای این اسید می باشند. استخراج این اسید از دانههای روغنی و سبزیجات بسیار راحتتر از منابع حیوانی آن است. اسید اولئیک قادر است با نفوذ کردن در لایههای زیرین پوست بدن، سطح آنها را به مدت طولانی مرطوب نگه دارد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.