گیاه یونجه

“گیاه یونجه”

 

یونجه از اولین گیاهان دارویی شناخته شده برای بشر است که فواید درمانی قابل توجهی دارد . «یونجه» که در فارسی به آن «اسپست باغی»، «سپست»، «سبیس» یا «درفا»، در افغانستان «اسپیشتا» و در ترکی بدان «یونجه»، به رومی «میدیکی»، به مصری «قضب» و به عربی «رطبه» یا همان «فصفصه» گویند، گیاهی است علفی، پایا ،دارای ساقه های بلند و برگچه های نازک، نوک تیز و بیضی شکل است .

 

“خواص گیاه یونجه”

 

کنترل قند خون

درمان سرفه

کاهش دهنده خونریزی داخلی

خاصیت آرامش بخش

چاقی صورت

درمان تورم و التهابات پوستی

کاهش دهنده ی غلظت خون

تنظیم چرخه قاعدگی خانم ها

تقویت سیستم ایمنی بدن

کاهش درمان رعشه یا لرزش بدن

درمان کم خونی

درمان نرمی استخوان

افزایش شیر مادر

موثر در درمان یبوست

افزایش توانایی جنسی در آقایان

 

 

“موارد مصرف دارویی گیاه یونجه”

 

یونجه‌ی پخته ملین و خشک آن قابض است، تازه آن نفاخ و افزاینده شهوت است. مداومت در خوردن شربت یونجه چاق‌کننده و مولد خون صالح و ضماد کوبیده آن با عسل محلل ورم سرد و با سرکه محلل ورم گرم است. یونجه مدر حیض است خصوصاً چون در حمام یا بعد از آن تناول نمایید . مقدار ویتامین C آن 2 برابر «جعفری» و 4 برابر «لیموترش» است و ویتامین A آن از «شب کوری» جلوگیری می‌کند.

 

“طرز استفاده از گیاه یونجه”

 

از جوانه یونجه به صورت خام برای تهیه ساندویج و انواع سالاد سبزیجات استفاده می شود و نوع پخته آن نیز برای تهیه برگر گیاهی بدون گوشت و انواع سوپ به کار برده می شود.

 

“ماندگاری”

 

بی شک گیاهان دارویی حاوی ترکیبات مفیدی هستند که بر اثر گذشت زمان با اکسیژن هوا وارد فعل و انفعالات شده و از مزیتشان کاسته می شود. بهترین زمان نگهداری انواع گیاه دارویی برای حفظ و بهره وری از مواد موثره آن بین شش ماه تا دو سال است .بیش از پایان این زمان اگر چه طعم آن تغییر نمی کند و فاسد نمی شود، اما به مرور از فواید آن کاسته می شود.

 

“عوارض احتمالی”

 

مضرات خاصی برای آن بیان نشده است اما مصرف یونجه در بعضی از نوزادان ممکن است باعث مشکلات پوستی، مشکلات روده‌ای – معده‌ای و بالا رفتن اورات سرم شود و همچنان زنان باردار و مادران شیرده زیر نظر پزشک مصرف کنند.”