عرق پونه

پونه در بین گیاهان دارویی گیاهی به اسم گیاه پونه از خانواده نعناع وجود دارد که ترکیبات شیمیایی آن مشابه با گیاه نعناع می باشد که دارای مقدار فراوانی اسانس روغنی منتول می باشد. پونه گیاهی است که اغلب هنگام سرماخوردگی مصرف می گردد.

حکیم ابوعلی سینا در خواص پونه بر تاثیر آن بر مزاج و دردهای شکمی و معده تاکید میکندو آن را دور کننده حشرات نیز می داند. انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد که از پرکاربرد ترین آنها می توان به پونه وحشی و پونه کوهی اشاره کرد چرا که این دو نوع از خواص درمانی بی نظیری برخوردار می باشند. طعم و عطر آن به طور کامل با نعنا متفاوت است در ابتدا طعمش گرم و مقداری به تلخی می زند، تمام قسمتهای این گیاه به علت خواص گسترده آن مورد استفاده داروی قرار میگیرد و همین طور دارای مقادیر فراوانی ویتامین A و C می باشد.

خواص عرق پونه

• تقویت قوای جنسی
• درمان دردهای قاعدگی
• درمان واریس
• موثر در کاهش وزن
• باد شکن و ضد نفخ
• درمان سرماخوردگی
• رفع جوش های صورت و آکنه پوست
• درمان سینوزیت
• دفع انگل
• درمان بی خوابی
• ضدعفونی کننده
• ضد سرفه و خلط آور
• درمان سوزش ادرار و بی اختیاری مثانه

موارد مصرف دارویی عرق پونه

این گیاه دارویی حاوی مقادیر زیادی فیبر، پروتئین ، آنتی اکسیدان ، کلسیم ، آهن ، پتاسیم ، منیزیم ، ویتامین A و C میباشد. پونه نقش یک آنتی بیوتیک طبیعی را دارد.

طرز استفاده از عرق پونه

برای کودکان بالای دو سال بعد از هر وعده غذایی فقط نصف فنجان عرق پونه میتوان استفاده کرد. برای بزرگسالان بعد از هر وعده غذایی به میزان یک فنجان از عرق پونه میل نمایید.

زمان ماندگاری

عرقیات گیاهی از تقطیر بخار حاصل از جوشاندن گیاهان بدست می‌آید، عرقیات خالص بی‌رنگ و شفاف هستند. مدت زمان ماندگاری عرق آویشن از تاریخ تولید به مدت 2 سال می باشد.در زمان مصرف عصاره پونه به رنگ و طعم آن توجه کنید.

عوارض احتمالی استفاده از عرق پونه

در دوران بارداری احتیاط شود زیرا باعث انقباض ماهیچه های رحمی شده و در نهایت سقط جنین را به دنبال دارد. برای کودکان زیر 2 سال ممنوع میباشد. اگر در مصرف عرق پونه زیاده روی شود منجر به افزایش پمپاژ قلب شده و فشارخون را بالا میبرد و در نهایت سردرد بروز میکند. کلیه و معده با استفاده بی رویه عرق پونه دچار اختلال شده و مسمومیت ایجاد می شود. این گیاه دارویی به خاطر داشتن متانول با مصرف دراز مدت منجر به التهاب کبدی ، تضعیف کبد و کبد چرب می شود.